Moczenie definiowane jest jako mimowolne oddawanie moczu u dziecka w wieku, w którym ta czynność fizjologiczna jest już z reguły dojrzała, czyli u dziewczynek po 5. roku życia, a u chłopców po 6. roku życia.

Moczenie można podzielić na nocne, dzienne lub tzw. „mieszane” – incydenty moczenia występują zarówno w ciągu dnia jak i w nocy. Każde dziecko z dziennym czy „mieszanym” moczeniem wymaga szerszej diagnostyki układu moczowego. Jeśli u dziecka obserwowano 6 miesięczną przerwę w moczeniu od wieku niemowlęcego rozpoznaje się moczenie pierwotne. W przypadku odnotowania takiej przerwy i nawrotu dolegliwości po okresie wcześniejszego opanowania prawidłowego oddawania moczu mamy do czynienia z moczeniem wtórnym i w tej grupie dzieci również wskazane jest poszerzenie diagnostyki.

Czy można wyrosnąć z moczenia nocnego?

Rodzice zgłaszający się z dzieckiem z powodu moczenia nocnego często uważają ten problem za wstydliwy. Czasem wyczekują aż dziecko „wyrośnie” z moczenia, opóźniając tym samym diagnostykę. Dzieci również bardzo emocjonalnie podchodzą do zaistniałego problemu, chcą go samodzielnie rozwiązać, niejednokrotnie bez efektu, ponieważ zaburzenia nie są zależne od ich woli. Brak oczekiwanego sukcesu interpretowane jest przez dzieci jako ich dotkliwa porażka, co przy braku wsparcia od strony rodziców może przyczynić się do rozwoju zaburzeń emocjonalnych.
Warto wiedzieć, że częstość występowania moczenia nocnego zmienia się wraz z wiekiem. W grupie 5-6 latków moczy się w nocy co piąte dziecko, w grupie 7–latków problem dotyczy co dziesiątego dziecka, a w grupie 12-15 latków – moczenie nocne występuje u ok. 3% dzieci. Dane te wskazują, że problem moczenia, szczególnie w grupie dzieci w okresie wczesnoszkolnym, nie należy do rzadkości. Ryzyko wystąpienia moczenia nocnego wzrasta dodatkowo w przypadku obciążającego wywiadu rodzinnego – do 45%, gdy jedno z rodziców moczyło się w dzieciństwie i do 75 %, gdy problem dotyczył obu rodziców.

Jakie są przyczyny moczenia nocnego?

Przyczyny moczenia nocnego mogą być różne:
— Najczęściej mamy do czynienia z niedostateczną produkcją wazopresyny w godzinach nocnych, hormonu który odpowiada za zagęszczanie moczu. Skutkiem tego ilość wydalanego moczu jest zbyt duża w stosunku do prawidłowej pojemności pęcherza moczowego. Daje to podstawę do rozpoznania pierwotnego izolowanego moczenia nocnego.
— Kolejną przyczyną może okazać się mała pojemność pęcherza moczowego, nieadekwatna dla wieku dziecka. Niejednokrotnie w takiej sytuacji moczeniu nocnemu mogą towarzyszyć zaburzenia w ciągu dnia: popuszczanie moczu, większa częstość mikcji, małe objętości oddawanego moczu.
— U podstaw moczenia nocnego mogą być również czynnościowe zaburzenia dolnych dróg moczowych, których objawem może być również moczenie dzienne, częstomocz i parcia naglące. Moczenie nocne u dziecka może mieć również podłoże wyłącznie emocjonalne. Sytuacją stresową dla dziecka może być rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, pojawienie się młodszego rodzeństwa, problemy w szkole i w kontaktach z rówieśnikami, poczucie konieczności sprostania ambicjom rodziców.
Podłoże moczenia u dzieci jest zatem zróżnicowane, dlatego każde dziecko wymaga indywidulnego podejścia diagnostycznego i leczniczego.

Opracowała: dr n. med. Agnieszka Pukajło-Marczyk z Kliniki Nefrologii Pediatrycznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. Jednocześnie informujemy że wiedza z bloga nie zastępuje konsultacji u specjalisty.

W przypadku problemów zapraszamy do rezerwacji telefonicznej wizyt: 71-716-24-84. Recepcjonistka pomoże znaleźć dogodny termin oraz przygotować się do wizyty.